آیا بهتر است برای استفاده از شلنگ پی وی سی و یا شلنگ سیلیکون برای لوله آب خوراکی

البته اولی خوب است اما اولی گران است و هزینه آن بسیار بیشتر است.

لوله پی وی سی متعلق به پلاستیک است، و ماده اصلی آن پلی وینیل کلرید است. لوله ژل سیلیس متعلق به لاستیک است و ماده اولیه اصلی آن سیلیس است.

لوله پی وی سی توسط دستگاه قالب گیری تزریق فشار گرم پس از همکاری از پی وی سی ، تثبیت کننده و lubricant ، با ثبات شیمیایی خوب اکسترد ؛ عایق الکتریکی خوب; جذب کم آب؛ خاموش کردن خود؛ پیوند آن آسان است و می تواند در برابر دمای حدود ۴۰ درجه در اکثر موارد مقاومت کند. این است که عمدتا برای حمل و نقل مایع استفاده می شود, حمل و نقل گاز صنعتی, و غیره; لوله های پی وی سی نیز اغلب برای لوله های فاضلاب خانگی و لوله های آب شیر استفاده می شود. از نظر حفاظت از محیط زیست، مواد کمکی اصلی مانند آنتی اکسیدان و پلاستیک ساز سمی هستند. پلاستیک ساز در پلاستیک های پی وی سی برای استفاده روزانه عمدتاً از دی بوتیل ترفتالات و دیوکتیل فتالات استفاده می کند. این مواد شیمیایی سمی هستند.

به جز مواد مختلف . لوله ژل سیلیس دارای خواص شیمیایی پایدار است. با هیچ ماده شیمیایی به جز قوی آلکالی و هیدروفلوریک اسید واکنش نشان نمی دهد. این خواص شیمیایی عالی, آسان نیست به پیری, مقاوم در برابر آب و هوا, عایق الکتریکی خوب و مواد نرم. بی رنگ، بی مزه، سازگار با محیط زیست و غیر سمی با دمای تحمل حدود منهای ۴۰ درجه سانتی گراد تا ۳۳۰ درجه سانتی گراد است. این خودرو عمدتاً در لوازم خانگی، صنعت صنعتی، صنعت پزشکی، صنعت خودرو و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.

بزرگترین ویژگی شلنگ سیلیکون مقاومت در برابر دما است، اما هزینه بسیار گران است؛ پی وی سی به دما حساس است. اغلب به عنوان لوله آب معمولی مورد استفاده قرار می گیرد. ارزان است و مزه دارد. برای محیط کار بدون نیاز برای هوس ها قابل اجرا است.